متن آهنگ 313 پویا بیاتی
خواب دیدم منو بغل کردی مثل ابر بهار تر بودم
خواب دیدم منم یکی از اون سیصد و سیزده نفر بودم
عشق تو حرف قطره و دریاست کی میدونه چی از تو فهمیده
خوش به سعادت اونی که حتی یه بار توی خوابم شده تو رو دیده
برگرد دیگه بغضی نمونده که نشکنه از دوری
دیگه صبری نمونده از اینهمه مهجوری
دیگه وقتی تو رو نبینم چه غم از کوری
برگرد به خدا تو از این دل خسته خبر داری
توی خستگیام منو تنها نمیذاری تو بیا که رها شم از این غم تکراری
جمعه ها و سه شنبه ها به کنار بی تو یک شب دلم قرار نداشت
غیر تو هیچ کس در این عالم ارزش عشق و انتظار نداشت
گریه کردم چشای من تر شد گریه بر انتظار پاکم کرد
دیگه وقتش رسیده برگردی دوری و دوستی هلاکم کرد
برگرد دیگه بغضی نمونده که نشکنه از دوری
دیگه صبری نمونده از اینهمه مهجوری
دیگه وقتی تو رو نبینم چه غم از کوری
برگرد به خدا تو از این دل خسته خبر داری
توی خستگیام منو تنها نمیذاری تو بیا که رها شم از این غم تکراری
♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫
برگرد دیگه بغضی نمونده که نشکنه از دوری پویا بیاتی