متن آهنگ بانوی عمارت محسن چاوشی
چه شد که بار دگر یاد آشنا کردی چه شد که شیوه بیگانگی رها کردی
به قهر رفتن و جور و جفا شعار تو بود چه شد که بر سر مهر آمدی وفا کردی
منم که جور و جفا دیدم و وفا کردم تویی که مهر و وفا دیدی و جفا کردی
بیا که چشم تو تا شرم و ناز دارد کس نپرسد از تو که این ماجرا چرا کردی
بیا که چشم تو تا شرم و ناز دارد کس نپرسد از تو که این ماجرا چرا کردی
بیا که با همه نامهربانیت ای ماه خوش آمدی و گل آوردی و صفا کردی
اگر چه کار جهان بر مراد ما نشود بیا که کار جهان بر مراد ما کردی
بیا که چشم تو تا شرم و ناز دارد کس نپرسد از تو که این ماجرا چرا کردی
بیا که چشم تو تا شرم و ناز دارد کس نپرسد از تو که این ماجرا چرا کردی
بیا که چشم تو تا شرم و ناز دارد کس نپرسد از تو که این ماجرا چرا کردی
بیا که چشم تو تا شرم و ناز دارد کس نپرسد از تو که این ماجرا چرا کردی
♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫
تیتراژ پایانی سریال بانوی عمارت محسن چاوشی