معرفی بازی black؛ بعد از زرد و قرمز، حالا سیاه

Related Articles

چند وقته اینترنتم فقط با فیلتر شکن باز میشه؟چرا؟

مارس 10, 2019

شرکت چینی ByteDance به ارزشمندترین استارتاپ جهان بدل شد

اکتبر 27, 2018

فیسبوک چندین حساب کاربری و صفحه مرتبط با ایران را مسدود کرد

اکتبر 27, 2018

معرفی بازی black؛ بعد از زرد و قرمز، حالا سیاه

سه‌گانه رنگارنگ بارت بونته (Bart Bonte) یکی از منحصر به فردترین چیزهایی است که صنعت بازی‌های گوشی به خود دیده و سازنده هر بار با پرداختی متفاوت به سه ویژگی یکسان، توانسته آثارش را ماندگار می‌کند؛ چند «مرحله کوتاه» که هر کدام دارای «منطق» خودشان هستند و به خوبی هم با صفحات لمسی «عجین» شده‌اند.

استفاده از مینی گیم‌های مختلف ایده جدیدی نیست و در برول استارز پخته‌ترین حالت این ایده را دیدیم اما چیزی که سه‌گانه بونته را خاص کرده، پا گذاشتن به تنوعی فراتر از ترکیب چند مینی گیم مختلف است. انگار سازنده پنجاه بازی مختلف را انتخاب کرده، از هر کدام یک معما برداشته و نتیجه‌اش هم عناوین زرد (red)، قرمز (red) و حالا سیاه (black) بوده است.

سیاه به عنوان آخرین ساخته بونته همان روند دو قسمت قبلی را پیش گرفته، اگر در آن‌ها با انجام کارهایی باید سعی می‌کردید پس زمینه را تمام زرد و تمام قرمز کنید حالا همین ماموریت را برای رنگ سیاه به عهده دارید؛ هر مرحله به معمای بازی جواب بدهید و رنگ صفحه را به سیاه تغییر دهید.

تمام مراحل هم هر کدام دارای منطق خاص خودشان هستند. گاهی اوقات این کارها به سادگی کلیک روی یک دایره یا کشیدن لامپ هستند و در بعضی قسمت‌ها به سختی سیاه کردن تمام خانه‌ها و انتخاب حروف بازی به شکلی متفاوت. در این بین تعدادی از مرحله‌ها نیز با اشاره به بازی‌های ماندگار قدیمی طراحی شده‌اند و معماهایشان بیش از آنکه چالش برانگیز باشد، نوستالژی است.

در حالت کلی اگر جایی گیر نکنید و هر پنجاه مرحله را در یک زمان منطقی پشت سر بگذارید، همانند دو ساخته قبلی بونته اتمام black هم به ۷۰-۸۰ دقیقه نمی‌رسد. روی اگر تاکید کردم چون مرحله‌هایی از بازی هستند که به خاطر سختی زیاد خود شاید چاره‌ای جز استفاده از راهنما را برای مخاطب نمی‌گذارند و با وجود ذات منطقی که دارند اما بیشتر از همیشه به حدس و گمان متکی می‌شوند.

البته این مسئله یک نکته منفی نیست و به نظرم نباید از دیدگاه انتقادی به آن نگاه کرد. تمام مرحله‌های بازی برپایه حدس و گمان طراحی شده‌اند و اینکه بعضی از آن‌ها بیشتر مخاطب را به این کار مجبور می‌کنند (در کنار حفظ منطق‌شان) باعث شده تا بازی جدا از جذابیتی که دارد، چالش برانگیزتر هم باشد.

فکر نکنم لازم باشد چیز بیشتری پیرامون ساخته جدید بونته بگویم. زرد و قرمز هر دو جزو پرامتیازترین بازی‌های گوگل پلی بوده‌اند و سیاه هم با ادامه همان روند تا اینجا توانسته موفقیت‌های گذشته را تکرار کند. اگرچه با اثر عامه پسندی طرف نیستیم ولی بازی به‌خاطر تجربه متفاوتی که ارائه می‌دهد، از آن چیزهایی است که نمی‌توان فراموش کرد.

با ما در سایت وی پی ان ایران همراه شوید .